در این پست از سری پستهای به سوی رزیدنتی به سراغ فصل ۱۵ کتاب زارب، رفرنس دروس پروتزهای دندانی، یعنی ملاحظات تکلم در دنچرهای کامل می رویم و با هم مهمترین نکات این فصل را بررسی میکنیم:
فصل 15، فصل حفظی و مهمی است که در بالین بیمار خصوصاً بیماران سالمند و آزمونها کاربرد زیادی دارد و تقریباً هرسال یک تست از آزمون رزیدنتی را به خود اختصاص میدهد.
با هم کاربرد هر دسته از اصوات رو بررسی خواهیم کرد:
- اصوات Labiodental (f٫v):
اگر دندانهای قدامی بالا خیلی کوتاه باشند و یا خیلی بالا چیده شده باشند، صدای صوت v شبیه f میشود.
برعکس آن یعنی اگر دندانهای قدامی بالا خیلی بلند باشند و یا خیلی پایین چیده شده باشند، صدای صوت f شبیه v میشود.
مهمترین اطلاعات حاصل از تلفظ این اصوات، ارزیابی رابطه لبههای انسیزال با لب پایین است. - اصوات Labial-dental (50٫60):
بررسی میزان دیده شدن و موقعیت دندانهای قدامی بالا نسبت به لب پایین. - اصوات Lingudental (مثل th در this):
اگر نوک زبان کمتر از ۳ میلیمتر دیده شود، دندانهای قدامی بیشازحد جلو چیده شدهان و یا اورلپ عمودی زیادی است.
اگر زبان بیشتر از ۶ میلیمتر دیده شود، دندانها احتمالاً بیش از حد لینگوالی چیده شدهاند. - اصوات Lingual-dental (60٫70):
موقعیت قدامی بالا نسبت به ریج باقیمانده
ارتفاع مناسب دندانهای قدامی بالا و پایین
– Interocclusal airway space
اورجت و اوربایت و موقعیت زبان - اصوات lingualveolar (t٫d٫z٫s٫n٫l) و Sibilant:
وضعیت نسبی لبه های انسیزال
بررسی طول عمودی کلی دندانها با احتساب اورلپ عمودی
بررسی اورلپ افقی - اصوات Velar (k٫g٫ng):
این تغییرات، فقط در صورت گسترش سیل کامی خلفی و تجاوز به کام نرم اثر دارند.
بررسی چند نکته در ملاحظات تکلم در دنچرهای کامل:
- اگر تکلم ناواضح باشد: دندانهای قدامی بالا ممکن است خیلی کوتاه بوده و یا خیلی بالا چیده شده باشند.
- عامل بیشتر مشکلات مرتبط با پروتز در تلفظ اصوات s/t است.