در این پست از سری پست های به سوی رزیدنتی به سراغ مهم ترین نکات فصل 14 پیترسون ۲۰۱۹ و درمان ایمپلنت می رویم:
- تیتانیوم ماده انتخابی برای ایمپلنت دندان است زیرا از نظر بیولوژیکی خنثی بوده و موجب آغاز واکنش جسم خارجی نمی شود.
- حین جراحی ایمپلنت هر گونه افزایش دما بیش از #۴۷_درجه می تواند موجب نکروز استخوانی و شکست در استئواینتگریشن شود.
- ثبات اولیه ایمپلنت یکی از فاکتورهای موفقیت درمان است که تعیین کننده نوع جراحی نیز می باشد. در نواحی با ثبات اولیه کم جراحی دو مرحله ای مورد نیاز است.
- در اطراف ایمپلنت به دلیل نبود سمان،الیاف لثه ای آرایش #موازی دارند.
- شکست بیولوژیک درمان ایمپلنت بعلت زیاد بودن نیروهای فانکشنال(؛در ابتدا به صورت تحلیل استخوان #مارژینال خود را نشان می دهد.
- نیروهای وارد شده در زوایای #۲۰_درجه یا بیشتر موجب آغاز تحلیل استخوان مارژینال و شکست بیولوژیک می شوند.
- کنترااندیکاسیون های مطلق ایمپلنت شامل:
بیماری حاد
بیماری متابولیک کنترل نشده
بیماری های روانی شدید - سیگار یک ریسک فاکتور ثابت شده در کاهش موفقیت طولانی مدت ایمپلنت است.
- اندازه گیری های مهم هنگام قراردهی ایمپلنت شامل:
حداقل ۱ میلی متر پایین تر از سینوس های ماگزیلاری و کف بینی
۵ میلی متر جلوتر از سوراخ منتال
۲ میلی متر بالاتر از کانال مندیبولار
۳ میلی متر فاصله از ایمپلنت مجاور
۱.۵ میلی متر فاصله از ریشه دندان مجاور - در یک بیمار بی دندان حدود #۱۵_۱۷میلیمتر فضای بین قوسی برای اوردنچر متکی به بار در هر فک مورد نیاز است.اگر این فضا نبود از اوردنچر های متکی بر اباتمنت استفاده می کنیم.
- حداکثر نسبت قابل قبول تاج به ایمپلنت ۱ به ۱ می باشد.
- قرار دادن ایمپلنت در میدلاین ماگزیلا بعلت کانال انسیزیو #ممنوع است ولی در میدلاین مندیبل می شود استفاده کرد.
- یک دوره زمانی ۲ تا ۴ هفته برای ترمیم بافت نرم و پیش از #قالبگیری پروتز مورد نیاز است.
- ساده ترین روش آشکار سازی ایمپلنت؛ #پانچ بافتی است.
- اخیرا به وسیله آنالیز #فرکانس رادیویی،میزان ثبات ایمپلنت ارزیابی می شود.