کیست دنتی‌ژروس:
در این سری پست ها قراره از پاتولوژی دهان و دندان بگیم، مبحثی که شاید خیلی هامون توش ضعف داشته باشیم و زیاد بهش نپرداختم ولی از جمله مباحث شیرین محسوب می شه. با مطالعه ی درست می شه نمره ی خوبی از این مباحث در آزمون ها به دست بیاریم و از اون مهم تر از مشکلاتی که ممکنه حین درمان بیماران به وجود بیاد، جلوگیری کنیم. برای شروع میریم سراغ یکی از معروف ترین ضایعات یعنی کیست دنتی‌ژروس و ده تا از مهم ترین نکات مربوط به این ضایعه رو بررسی می کنیم (برای مطالعه ی بیشتر مقالات منتشر شده در گوگل اسکولار مرتبط با کیست دنتی ژروس را مطالعه کنید).
با هم مروری به مهم ترین نکات این ضایعه داریم:
- شایع ترین کیست تکاملی ادونتوژنیک می باشد.
- شایع ترین ضایعه مربوط به دندان نهفته است که به Cej اتصال داره.
- علت تشکیل کیست دنتی ژروس، تجمع مایع بین اپی تلیوم کاهش یافته مینایی و تاج دندان است.
- اغلب هم در مردان/سفیدپوست/۱۰تا ۳۰ سال دیده می شه.
- سه نوع نمای رادیوگرافی داره:
الف) مرکزی که بین انواع آن شایع ترینه.
ب)جانبی
ج)حلقوی - تمایز کیست دنتی ژروس از فولیکول دندانی فقط و فقط با رادیوگرافیه یعنی اگه رادیولوسنسی با حداقل ۳ تا ۴ میلی متر قطر دیده شه، تشخیص بر دنتی ژروسه.
- نمای میکروسکوپی: اپی تلیوم با ۲ تا ۴ ردیف سلول پهن غیرکراتینیزه و فاقد رت پگ است.
- در صورت عفونی شدن: درجاتی از هایپرپلازی/ تشکیل رت‌پگ/ کراتینیزاسیون سطحی دیده می شه.
- اگر این کیست بدخیم بشه: به آملوبلاستوما/MEC/SCC تبدیل خواهد شد.
- درمان کیست دنتی ژروس از طریق خارج کردن کیست و دندان و یا عمل مارسوپیالیزاسیون در کیست های بزرگ صورت می گیره.
